Αντιδιαβρωτική προστασία αγωγών και εγκαταστάσεων φυσικού αερίου

Η έννοια της διάβρωσης μπορεί να οριστεί γενικά και με εύληπτο τρόπο ως η αποδόμηση και υποβάθμιση των υλικών μέσα από την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον τους που μεταβάλλει τις ιδιότητες των υλικών, ώστε ενδεχομένως να οδηγεί ακόμη και σε απαξίωση, ζημία ή καταστροφή. Χαρακτηριστικά του φαινόμενου της διάβρωσης είναι η πολυπλοκότητά του και η συχνά μη προβλέψιμη φύση του. 

Η διάβρωση του χάλυβα οφείλεται σε οξειδοαναγωγικές αντιδράσεις, ηλεκτροχημικής φύσης, που σχετίζονται δηλαδή με μεταφορά ηλεκτρονίων. Γι’ αυτό, εκτός από τους χημικούς παράγοντες και το βαθμό αλκαλικότητας/οξύτητας του περιβάλλοντος μέσου, δηλ. το pH, παίζουν μεγάλο ρόλο και οι ηλεκτρικές και γεωηλεκτρικές συνθήκες (π.χ. ρεύμα, τάση, αντίσταση εδάφους κλπ.). 

Στους θαμμένους/εμβαπτισμένους αγωγούς υπάρχει αυξημένος ο κίνδυνος αστοχίας τους από φαινόμενα διάβρωσης ή αστοχίας υλικού, από παράγοντες όπως: 

1) διάβρωση από AC 

2) διάβρωση από DC ρεύματα διαφυγής ρεύματα 

3) μικροβιακή διάβρωση 

4) stress corrosion cracking 

5) near neutral pH cracking 

6) high pH cracking 

7) συνεργιστικές δράσεις διαφόρων τύπων διάβρωσης και μηχανικών αιτίων.

Οι επιπτώσεις από τη διάβρωση σχετίζονται με: 

1) οικονομικές επιπτώσεις 

2) κίνδυνο ατυχήματος / δυστυχήματος 

3) συνέπειες στην ασφάλεια εφοδιασμού 

4) δημόσια ασφάλεια 

5) περιβάλλον 

6) κύρος και δημόσια εικόνα της εταιρίας. 

Παρά τη σημασία του, ο κίνδυνος αυτός ορισμένες φορές αδικαιολόγητα παραβλέπεται ή υποτιμάται, επειδή συνήθως οι συνέπειες της διάβρωσης παρουσιάζονται σε βάθος χρόνου και δεν είναι άμεσα ορατές. 

Κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, έχει σημειωθεί αλματώδης πρόοδος όσον αφορά την κατανόηση των μηχανισμών διάβρωσης και έχουν αναπτυχθεί νέες καινοτόμες τεχνολογίες και υλικά προστασίας από την διάβρωση, με την ταυτόχρονη ανάπτυξη λογισμικών προσομοίωσης και συστημάτων τηλεμετρίας/τηλεχειρισμού/τηλερύθμισης. 

Σκοπός του προγράμματος μεταξύ των άλλων είναι η παρουσίαση των βασικών αρχών διάβρωσης και των μεθόδων αντιδιαβρωτικής προστασίας καθώς και σχετικών σύγχρονων τεχνολογιών αντιδιαβρωτικής προστασίας  καθώς και συστημάτων τηλεμετρίας/τηλεχειρισμού/τηλερύθμισης καθοδικής προστασίας. 

Παράλληλα ειδικό βάρος δίνεται στον έλεγχο της αρτιότητας του Συστήματος Αντικεραυνικής και Αντιεκρηκτικής Προστασίας (IS), στην διεξαγωγή μετρήσεων γειώσεων, στην επίβλεψη και επιθεώρηση εργασιών Καθοδικής και Αντικεραυνικής Προστασίας αλλά και Εγκαταστάσεων του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΕΣΦΑ), Ανεξάρτητων Συστημάτων Φυσικού Αερίου (ΑΣΦΑ) και Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ), σύμφωνα με τις απαιτήσεις ασφαλείας προσωπικού και εγκαταστάσεων σε κάθε μία από τα προαναφερθέντα συστήματα.